Sólin sendir stöðugt frá sér straum af þunnu gasi með sólarvindinum. Þegar sólin er sérlega virk losnar gasið í risastórum bólum, svonefndum kórónuskvettum, ellegar sólblossum, en svo kallast öflugar sprengingar í efra gufuhvolfinu.
Norðurljósin myndast þegar hraðfleygar rafhlaðnar agnir frá sólinni, á borð við vetniskjarna og rafeindir, þeytast gegnum sólkerfið á leifturhraða.
Jörðin
Orkuríkar agnir mynda norðurljós.
Segulsvið jarðar leiðir agnir frá sólinni í átt að heimskautunum. Þar færa agnirnar sameindum gufuhvolfsins aukna orku, sem fær þær til til að lýsa upp sem norðurljós eða suðurljós.
Þegar sólin sendir frá sér mikið magn agna verður ljósið sérlega sterkt og teygist lengra frá heimskautunum.
Júpíter
Eldvirkni á tungli Júpíters eykur birtu norðurljósanna.
Eldsumbrot á tunglinu Io hefur áhrif á norðurljós Júpíters. Agnir frá eldgosi dragast að seguslsviði plánetunnar og tengjast sameindum í lofthjúpnum.
Stöðug norður- og suðurljós við póla Júpíters eru hin öflugustu í sólkerfinu.
Mars
Segulljós breiða úr sér yfir reikistjörnuna.
Á nágrannareikistjörnu okkar verður norðurljósa ekki einvörðungu vart við heimskautin, því þar er ekki nægilega sterkt segulsvið til að flytja agnirnar.
Þess í stað berast sólaragnir út í gufuhvolfið. Í raun og veru gætu norðurljósin á Mars þakið allt gufuhvolf plánetunnar.
Úranus
Hallinn færir til ljósbletti.
Á þriðju stærstu reikistjörnu sólkerfisins myndast segulljós víðsfjarri norður- og suðurskauti plánetunnar.
Ástæðan er sú að segulsvið Úranusar er með 59 gráðu halla miðað við snúningsöxulinn. Vísindamennirnir álíta að hallinn eigi rætur að rekja til áreksturs við aðra plánetu.
Satúrnus
Heimskautin lýsast upp svo dögum skiptir.
Segulsvið Satúrnusar færir agnir sólarinnar í átt að heimskautunum og þar myndast hringlaga segulljós.
Þegar sólin er mjög virk lýsir sterkt segulljós reikistjörnuna upp svo dögum skiptir, en á jörðu stendur skært ljósið aðeins yfir í nokkrar mínútur.
Teknar voru myndir úr Cassini geimfarinu yfir sexhyrnda skýinu á norðurskauti Satúrnusar.
Vísindamennirnir áttuðu sig á því að segulljósið myndaðist jafnframt í blettum innan hringsins, nær heimskautinu.
Ljósið kann að stafa af segultengingu milli Satúrnusar og tungla reikistjörnunnar.
