Þegar Wilhelm Röntgen gegnumlýsti hönd og giftingarhring eiginkonu sinnar árið 1896, tók ferlið alls 90 mínútur. Í dag má gera slíkt hið sama á örfáum sekúndum. Núorðið er unnt að taka sneiðmyndir af öllum líkamanum, m.a. sjást slagæðar og höfuðkúpan nú miklu greinilegar en nokkru sinn fyrr.
Hágæði – Innra líf lungnanna kemur í ljós í sneiðmyndatöku.
Nákvæm sneiðmynd af heilbrigðum lungum. Myndin er tekin með röntgenlampa sem snýst og myndar þunnar sneiðmyndir af lungunum. Lesið er úr gögnunum í tölvu og þeim breytt í þrívíddarmyndir.
Ljósasýning – Röntgen gerir það að verkum að beinin lýsa.
Þegar röntgengeislar lenda á mannslíkamanum drekka bein, fita, vöðvar og aðrir vefir, geislana í sig að mismiklu leyti. Kalkið í beinunum drekkur geislana betur í sig en önnur líffæri og fyrir vikið eru beinin ljós á að líta á röntgenmyndum.
Heilinn í litum – Upplýstar vatnssameindir sýna taugakerfið.
Segulmæling á hreyfingum vatnssameindanna í vefnum getur umbreyst í litríkar ljósmyndir þegar beitt er taugabrautaskönnun (ens.: tractography). Litirnir sýna hreyfingar taugatrefjanna, blátt táknar hreyfingu upp og niður, grænt fram og til baka og rautt þversum.
Handaband – Ljós- og hljóðskönnun sýnir uppbyggingu æðanna.
Á myndinni til vinstri er að finna hefðbundna skönnun allra æðanna í hendinni, þar sem beitt er ljós- og hljóðbylgjum, því sem kallast ljóshljóðunarmyndun. Á myndinni hægra megin gefa litirnir til kynna þykkt æðanna. Þessi tækni gerir m.a. kleift að greina æðakölkun.
Hjartsláttur – Með segulómtæki er unnt að greina hættulega hjartasjúkdóma.
Skimun með segulmagni og útvarpsbylgjum (MRI) sýnir í þrívídd blóðstreymið til (blár og grænn litur) og frá (rauður og gulur litur) hjartanu. Því ljósari sem litirnir eru, þeim mun hraðar streymir blóðið. Með þessari tækni er unnt að greina hjartasjúkdóma miklu fyrr en áður.
Ljós á perunni – Geislavirk snefilefni leiða í ljós virkni heilans.
Í jáeindaskanna er heilinn lýstur upp með geislavirku snefilefni sem sprautað er inn í blóðrásina. Rautt og gult merkir mikla virkni en blátt og grænt litla. Þau svæði sem sjúkdómur herjar á fá á sig skærari lit en ella.
Þegar Wilhelm Röntgen gegnumlýsti hönd og giftingarhring eiginkonu sinnar árið 1896, tók ferlið alls 90 mínútur. Í dag má gera slíkt hið sama á örfáum sekúndum. Núorðið er unnt að taka sneiðmyndir af öllum líkamanum, m.a. sjást slagæðar og höfuðkúpan nú miklu greinilegar en nokkru sinn fyrr.
Hágæði – Innra líf lungnanna kemur í ljós í sneiðmyndatöku.
Nákvæm sneiðmynd af heilbrigðum lungum. Myndin er tekin með röntgenlampa sem snýst og myndar þunnar sneiðmyndir af lungunum. Lesið er úr gögnunum í tölvu og þeim breytt í þrívíddarmyndir.
Ljósasýning – Röntgen gerir það að verkum að beinin lýsa.
Þegar röntgengeislar lenda á mannslíkamanum drekka bein, fita, vöðvar og aðrir vefir, geislana í sig að mismiklu leyti. Kalkið í beinunum drekkur geislana betur í sig en önnur líffæri og fyrir vikið eru beinin ljós á að líta á röntgenmyndum.
Heilinn í litum – Upplýstar vatnssameindir sýna taugakerfið.
Segulmæling á hreyfingum vatnssameindanna í vefnum getur umbreyst í litríkar ljósmyndir þegar beitt er taugabrautaskönnun (ens.: tractography). Litirnir sýna hreyfingar taugatrefjanna, blátt táknar hreyfingu upp og niður, grænt fram og til baka og rautt þversum.
Handaband – Ljós- og hljóðskönnun sýnir uppbyggingu æðanna.
Á myndinni til vinstri er að finna hefðbundna skönnun allra æðanna í hendinni, þar sem beitt er ljós- og hljóðbylgjum, því sem kallast ljóshljóðunarmyndun. Á myndinni hægra megin gefa litirnir til kynna þykkt æðanna. Þessi tækni gerir m.a. kleift að greina æðakölkun.
Hjartsláttur – Með segulómtæki er unnt að greina hættulega hjartasjúkdóma.
Skimun með segulmagni og útvarpsbylgjum (MRI) sýnir í þrívídd blóðstreymið til (blár og grænn litur) og frá (rauður og gulur litur) hjartanu. Því ljósari sem litirnir eru, þeim mun hraðar streymir blóðið. Með þessari tækni er unnt að greina hjartasjúkdóma miklu fyrr en áður.
Ljós á perunni – Geislavirk snefilefni leiða í ljós virkni heilans.
Í jáeindaskanna er heilinn lýstur upp með geislavirku snefilefni sem sprautað er inn í blóðrásina. Rautt og gult merkir mikla virkni en blátt og grænt litla. Þau svæði sem sjúkdómur herjar á fá á sig skærari lit en ella.
