Gefum okkur að þú villist í framandi stórborg. Þú stendur innan um þvögu flautandi leigubíla og blikkandi auglýsingaskilta og reynir að koma auga á götuskilti eða byggingu sem þú kannast við. Þá tekur þú upp símann, kveikir á myndavélinni og heldur símanum fyrir framan þig, þannig að þú horfir á borgina „gegnum“ símann. Þú kemur nú ekki eingöngu auga á umferðina og byggingarnar, heldur blasa nú einnig við upplýsingar um stystu leiðina heim á hótelið, næstu almenningsfarartæki og verslanir sem þú kannt að meta. Þú ýtir á takka til að kalla fram ummæli um kaffihús í grenndinni og getur jafnframt lesið matseðilinn. Þú ýtir á annan takka til að kanna hvort einhver vina þinna sé staddur í sömu borg.

Farsímar eru í þann veg að verða svo fullkomnir að þeim má líkja við eins konar viðbót við heilann. Þeir aðstoða okkur við að rata og að vera í tengslum við vini okkar. Þeir minna okkur á fundi, gegna hlutverki dagblaðs, sjónvarps, uppflettirits, bíllykils og greiðslukorts, auk þess sem þá má nota til að afla upplýsinga um verð og vörulýsingu þegar við erum í verslunarleiðöngrum og svo eru þeir auðvitað einnig vekjaraklukka, dagatal og minnisblokk. Farsímar eru ekki lengur einungis símar, heldur er um að ræða tölvur með þúsundum háþróaðra forrita.

Farsímar og forritin í þeim eru í rauninni orðin svo tæknileg að bandarískir hermenn nota símana í stríðsrekstri til að reikna út stefnu flugskeyta og til að þýða skilaboð, á t.d. persnesku. Þá má einnig geta þess að á meira en hundrað sjúkrahúsum í Bandaríkjunum nota læknar og hjúkrunarkonur í dag nútímalega farsíma með gervigreind til að fylgjast með hjartslætti og blóðþrýstingi sjúklinga sinna.

„Farsímar með gervigreind minna í rauninni meira á tölvur en síma,“ segir Gerard Goggin, prófessor í stafrænum samskiptum við New South Wales háskólann í Ástralíu. Hann bendir réttilega á að farsímar séu í dag mikilvægur hluti af lífi flestra og að ekkert lát verði þar á. „Notkun þeirra mun hins vegar breytast,“ segir hann þó.

Allar götur frá því að Apple opnaði verslunina App Store árið 2008, sem selur hugbúnað í símann iPhone, hefur hugbúnaði í símann verið hlaðið niður í ríflega tvo milljarða skipta. Í dag er hægt að fá meira en 100.000 forrit fyrir iPhone, auk alls þess sem í boði er í Googles Android Market, Nokias Ovi Store og Microsofts Windows Marketplace. Samkvæmt upplýsingum frá Ilja Laurs, forstjóra eins fremsta dreifingarfyrirtækisins sem verslar með hugbúnað fyrir símann, mun verða hægt að fá hvorki meira né minna en tíu milljón forrit fyrir farsíma árið 2020 og hún telur að þessi búnaður hafi minnst jafnmikil áhrif á daglegt líf okkar þá og internetið hefur í dag. Þó svo að hluti forrita sé gerður fyrir afþreyingu, t.d. tölvuleiki, þá miðast mörg forritin að því að auðvelda hermönnum og læknum lífið, svo og leikmönnum, sem hafa þörf fyrir að leysa verkefni og vandamál.

Gervigreindarsímarnir eru útbúnir þráðlausri tengingu við netið, snertiskjá með mikilli upplausn, gps-staðsetningarbúnaði, hraðamæli, áttavita, hljóðnema, hátalara, gjörva yfir 1 GHz og myndavél með allt að 12 megapíxla upplausn og þreföldum linsuaðdrætti. Vísindamenn gera ráð fyrir að svokallaður auðkenniskubbur, RFID, verði hluti af símum framtíðarinnar, auk þess sem þeir verði útbúnir skjávörpum.

Blair MacIntyre, sem er prófessor við Georgia Institute of Technology, telur að uppfinningamenn séu rétt í þann veg að byrja að þróa hugbúnað sem nýtir þá möguleika sem háþróuðu símarnir bjóða upp á. Blair MacIntyre sér fyrir sér að gleraugu með innbyggðum skjá muni taka við hlutverki símans þegar fram í sækir, þannig að við þurfum ekki að taka upp símann og kveika á myndavélinni og staðsetningartækinu ef við villumst í framandi stórborg, því leiðbeiningarnar muni birtast í gleraugunum. Hann ímyndar sér jafnframt að augnlinsur með innbyggðri straumrás muni gera okkur kleift að lesa stafrænar upplýsingar um það sem við erum að hugsa um.

„Þetta gerist nú ekki alveg strax en þar til mun engu að síður vera hægt að nota símana til margra stórkostlegra hluta,“ segir Blair MacIntyre.

Eitt er þó deginum ljósara og það er að löngu er orðið tímabært að venja sig við að litlu farsímarnir eru langtum meira en einungis símtæki og að þeir eigi hugsanlega eftir að gegna miklu mikilvægara hlutverki hjá okkur í framtíðinni sem gagnlegir og ómissandi aukalegir heilar.