Milli 10 og 20 prósent allra fullorðinna gnístir tönnum. Konur gnísta frekar tönnum þegar þær eru vakandi en karlar og almennt þjást börn mun oftar af tanngnístri.
Að gnísta tönnum getur gerst bæði þegar maður er vakandi og sofandi.
Tanngnístur veldur sjaldan alvarlegum vandamálum, en þar sem stóri tyggivöðvinn er sterkasti vöðvi líkamans miðað við stærð, getur hann slitið tönnunum. Í verstu tilfellum getur vöðvinn drepið tennur með miklum þrýstingi á tannræturnar.
Vísindamenn á þessu sviði vita enn ekki nákvæmlega hvað veldur fyrirbærinu, en miðtaugakerfið gegnir líklega hlutverki.
Því geta þættir sem hafa áhrif á taugakerfið einnig haft áhrif á hvort við gnístum tönnum – koffín, streitustig, svefn og áfengi. En vísindamenn telja líka að tanngnístur geti verið arfgengt að einhverju leyti.
Meðferð við tanngnístri er venjulega gerð með hjálp bitskinnu sem aðskilur tennurnar.
Í sumum tilfellum mæla læknar með því að venja kjálkann á aðra svefnstöðu – eða leita sér meðferðar við streitueinkennum sem talið er að geti kallað fram gnístur tanna.
HVENÆR
Tanngnístur á sér stað bæði í svefni og vöku, en er algengast á léttari stigum svefns.
HVERJIR
Fleiri konur en karlar gnísta tönnum í vöku. En algengast er tanngnístur hjá börnum.
HVERNIG
Hægt er að lágmarka skaðleg áhrif tanngnístri á nóttunni með því að sofa með svokallaðaðri sílikonbitskinnu.
