Neflausir sjúklingar voru ekki sjaldséð sjón á Indlandi til forna en þar var framhjáhaldi refsað með því að skera nefið af þeim seka, oftast var þó aðeins um nefbroddinn að ræða. Nefleysi margra varð kveikjan að því að læknir að nafni Sushruta lét útbúa leiðbeiningar um nefskurðlækningar nærri árinu 600 f.Kr.
Í ritinu sem nefndist „Sushruta Samhita“ (Kennslubók Sushrutas), lýsti læknirinn því hvernig unnt væri fyrir skurðlækna að endurgera nef. Nám í skurðlækningum var sex ára langt og lærðu nemendur um líffærafræði og æfðu sig í notkun skurðhnífa á grænmeti og dauðum dýrum.
Samkvæmt kennslubók Sushrutas þurfti góður skurðlæknir að hafa yfir að ráða „hugrekki og hugarró, hönd sem ekki svitnaði og sem var fær um að beita beittum áhöldunum án þess að skjálfa“.
Fyrirmyndin var plöntulauf
Nemendur sem stundað höfðu nám í aðferðum Sushrutas sóru þess eið að vilja lækna og aðstoða aðra. Fyrir vikið tóku þeir gjarnan að sér þann starfa að endurmynda nef þeirra sem misst höfðu nefið.
Skurðlæknirinn byrjaði á að mæla hversu mikla húð væri þörf fyrir og skar því næst út plöntulauf sem móta skyldi húðina eftir.
Að því loknu var sjúklingurinn deyfður, gjarnan með því að gefa honum áfengan drykk eða kannabis og síðan gat skurðlæknirinn hafist handa.
„Flipi af lifandi húð af sömu stærð og ofangreint laufblað er skorinn af viðkomandi og hann strax saumaður á þar sem afskorna nefið hafði verið“, stóð í kennslubók Sushruta.
Árið 1794 lét indverski soldáninn höggva nefið af indverskum stríðsfanga. Þökk sé ævafornri skurðaðgerð tókst að græða nýtt nef á manninn.
Flipinn samanstóð af ysta húðlaginu, iðulega af enninu en þannig gat húðin undir afskorna laginu gróið aftur. Andlitið allt og þar með talið nefið, var síðan vafið inn í sáraumbúðir.
Til þess að forða því að sjúklingurinn kafnaði var „tveimur pípum komið fyrir í nösunum til þess að auðvelda sjúklingnum öndunina“, mátti lesa sér til um í kennslubókinni.
Mahatma Gandhi var einn leiðtoganna í frelsisbaráttu Indverja. Hann boðaði mótmæli án ofbeldis til að ná fram sjálfstæði undan breskri nýlendustjórn.
Reglulega skipt um sárabindi og skurðsárin hreinsuð með sesamolíu.
Aðferðinni sem Sushruta kynnti fyrstur til sögunnar var beitt öldum saman. Árið 1794 birtist í enska dagblaðinu The Gentleman’s Magazine frétt um indverskan stríðsfanga sem hafði glatað nefinu en öðlast nýtt eftir slíka aðgerð. Að tíu mánuðum liðnum sást einungis ör á framanverðu nefinu.
