Sérfræðingar hafa á grundvelli rannsókna árum saman bent á þá staðreynd að við erum á leið inn í sjöttu fjöldauðabylgjuna.
Og í fyrsta sinn er það af mannavöldum.
Nú hefur fjölþjóðlegur hópur vísindamanna skoðað hvað unnt sé að gera til að fækka þeim tegundum sem fyrirsjáanlega munu deyja út.
Þetta er stór hópur og alls hafa vísindamennirnir bent á 16.825 svæði á hnettinum, þar sem grípa þurfi til aðgerða ef við eigum að komast hjá útrýmingu gríðarlegs fjölda tegunda.
En það þarf kannski minna til en flest fólk gæti ímyndað sér.
Þótt talan 16.825 virðist nokkuð há, segja vísindamennirnir í fréttatilkynningu að mörg þessara svæða liggja þétt að landsvæðum sem þegar eru friðlýst.
Svæði 4.700 tegunda á að vernda
Meðal tegunda í útrýmingarhættu eru spendýr, fuglar, froskdýr og sjaldséðar plöntur.
Samkvæmt niðurstöðum vísindamannanna stafar útrýmingarhættan oftast annað hvort af því að tegundirnar hafi mjög lítið landsvæði til að þrífast eða vegna þess hve fáir einstaklingar eru eftir. Og oft fer þetta tvennt saman.
Það kom nokkuð á óvart að niðurstöðurnar skyldu sýna að ekki þarf nema 1,2% af yfirborði hnattarins til að komast hjá þessari fyrirsjáanlegu fjöldaútrýmingu.
Þessi tæplega 17.000 svæði ná samtals yfir 160 milljónir hektara og á þeim búa meira en 4.700 tegundir í útrýmingarhættu.
Að öllu samanlögðu er þetta auðvitað stórt landsvæði en vísindamennirnir segja góðu fréttirnar vera þær að meira en þriðjungur eða 38% þessa lands, liggja upp að landi sem þegar hefur verið friðlýst og þess vegna sé bæði ódýrara og auðveldara að bregðast við.
5 sinnum hefur líf horfið
- Fyrir 444 milljón árum: 85% allra tegunda dóu út.
- Fyrir 419 milljón árum: 70-80% tegundanna hurfu.
- Fyrir 252 milljón árum: 90-95% tegunda þurrkuðust út.
- Fyrir 201 milljón árum: 76% allra tegunda hurfu.
- Fyrir 66 milljón árum: 50% tegunda dóu út.
Skógar á Madagaskar, regnskógar á eynni Sulawesi í Indónesíu og asparskógar í Kanada eru meðal þeirra staða sem eru á lista vísindamannanna. sem birtist í vísindatímaritinu Frontiers in Science.
Og rúsínan í pylsuendanum er að sögn vísindamannanna að aðgerðirnar muni ekki einungis gagnast tegundum í útrýmingarhættu, heldur muni einnig gagnast í loftslagsbaráttunni þar eð vernduðu svæðin muni binda meira magn koltvísýrings.