Flest okkar óskum þess að eldast eins hægt og mögulegt er.
Meginástæða þess að við eldumst er fyrirfram ákveðin í erfðaefninu okkar, en lífsstíll og umhverfi geta einnig haft áhrif á það hvernig genin okkar starfa – þetta kallast svokallaðar sviperfðir (epigenetics).
Nú hefur hópur vísindamanna uppgötvað að sérstakt fæðubótarefni gæti hægt á öldruninni með því að breyta virkni genanna okkar. Hér eru þó hvorki um flókna lyfjameðferð né erfðabreytingar að ræða.
Í rannsókn sem birtist í hinu virta vísindatímariti Nature Aging skoðaði hópur vísindamanna frá Háskólanum í Zürich áhrif omega-3 fitusýra og komst að áhugaverðri niðurstöðu.
Vísindamennirnir fundu út að dagleg inntaka aðeins eins grams af omega-3 í þrjú ár gæti hugsanlega dregið úr líffræðilegri öldrun líkamans um allt að fjóra mánuði.
Vísindamennirnir mældu fjölda þátta sem samanlagt gefa vísbendingu um hinn svokallaða „líffræðilegan aldur“. Áhrifin virtust óháð kyni, aldri og líkamsþyngdarstuðli (BMI).
Þeir sem tóku einnig 50 míkrógrömm af D-vítamíni daglega og stunduðu reglulega styrktarþjálfun hægðu enn frekar á öldruninni.
Alls tóku 2157 manns, 70 ára og eldri, þátt í rannsókninni.
Þátttakendum var skipt í hópa sem tóku D-vítamín og/eða omega-3 daglega og/eða stunduðu styrktarþjálfun í 30 mínútur þrisvar í viku.
Dró úr hættu á krabbameini og hrörnun
Vísindamennirnir komust einnig að því að samsetning þessara þriggja þátta dró úr sýkingum, fyrirbyggði krabbamein og hægði á almennri líkamlegri hrörnun.
Næsta skref var að mæla sérstaklega líffræðilega öldrun líkamans með því að greina blóðsýni 777 þátttakenda.
Ótalmargar rannsóknir hafa leitt í ljós að D-vítamín skiptir sköpum fyrir heilsuna. Krabbamein, sykursýki, mænusigg, þunglyndi og ófrjósemi kunna öll að eiga rætur að rekja til D-vítamínskorts.
„Þessar niðurstöður staðfesta fyrri athuganir okkar úr DO-HEALTH rannsókninni, þar sem samsetning allra þriggja þátta hafði mest áberandi áhrif á hættu á krabbameini og fyrirbyggingu snemmbærrar líkamlegrar hrörnunar,“ segir Heike Bischoff-Ferrari, prófessor við Háskólann í Zürich, í fréttatilkynningu.
„Nú sáum við einnig að þetta hægði á líffræðilegri öldrun líkamans,“ útskýrir hún.
Vísindamennirnir viðurkenna þó að rannsóknin hafi ákveðnar takmarkanir.
Ein þeirra er sú að ekki er til almennt viðurkennd mæliaðferð fyrir líffræðilega öldrun, auk þess sem þátttakendur í rannsókninni eru ekki þversnið eldri borgara um heim allan.
