Flestir kannast vafalaust við að verða skyndilega hugsað til einhvers eða einhverrar sem maður hefur ekki hitt eða heyrt frá í mörg ár og rekast svo á viðkomandi á næsta götuhorni.
Séð frá almennu vísindalegu sjónarhorni er ekkert sérstaklega merkilegt við þetta.
Svo margir og margvíslegir atburðir gerast í lífi okkar allra á hverjum degi að einhverjir þeirra hljóta beinlínis að virðast undarlegri en aðrir.
Þegar manni verður hugsað til gamals kunningja og hittir hann svo á næsta götuhorni, gleymir maður öllum þeim skiptum sem manni hefur orðið hugsað til þessa kunningja án þess að rekast á hann örskömmu síðar.
Í rauninni er þetta spurning um tölfræði. Meðal alls þess sem á daga okkar drífur eru tölfræðilega ákveðnar líkur til að sum atvik séu ndarlegri en önnur. Og einmitt þess vegna er hægt að finna dæmi um tilviljanir sem virðast beinlínis alveg ótrúlegar.
Þegar leikarinn Anthony Hopkins fékk hlutverk í kvikmyndinni “The Girl from Petrowka”, sem byggð var á skáldsögu eftir George Feifer, ætlaði hann að kaupa sér eintak af bókinni.
Hún reyndist hvergi fáanleg, en fyrir einhverja undarlega tilviljun rakst hann á eintak sem einhver hafði skilið eftir liggjandi á bekk á neðanjarðarbrautarstöðinni við Leicester Square.
Þegar Hopkins hitti höfundinn síðar við upptökur á myndinni, komst hann að raun um Feifer átti sjálfur ekki eintak af bókinni. Hann hafði gleymt síðasta eintakinu sínu á bekk á neðanjarðarbrautarstöðinni við Leicester Square.
