Með hitaáhrifum sínum og útliti virðist eldur nokkuð efnislegur og það er því vel skiljanlegt að grískir náttúruheimspekingar hafi til forna skilið eldinn sem einhvers konar efni, frumefni ásamt lofti, vatni og jörð. Það var heldur ekki alveg út í hött þegar þeir skiptu þessum frumefnum í þung og létt frumefni en loft og eldur töldust vera léttu frumefnin.

Eldur er nefnilega ekkert annað en lýsandi eða öllu heldur glóandi lofttegundir. Logi á kerti er stearín sem brennur og gufar upp og eldur í arni stafar frá lofttegundum sem losna úr brennandi eldiviði. Litur eldsins ákvarðast af hita brunans. Því heitari sem bruninn er, því bláleitari verða logarnir.

Glóðir eru oftast rauðar því hitinn er tiltölulega lítill. Eldur úr stút logsuðutækis er hins vegar bláleitur. Þótt logi á kerti sé mjög heitur, er hægt að færa fingur nokkuð hratt í gegnum hann án þess að brenna sig. Það sýnir einmitt að eldurinn er bara heitar gastegundir og þar með orka í útþynntu formi.