Vísindamenn hafa löngum verið þeirrar skoðunar að norðuramerískir indíánar eigi rætur að rekja til innfæddra í Síberíu sem hafi flust búferlum yfir Beringssund til Norður-Ameríku.
Víðfeðm rannsókn sem gerð var við kínversku vísindaakademíuna kippir stoðunum undan þeirri kenningu.
Ef marka má kínversku vísindamennina eiga forfeður indíánanna nefnilega rætur að rekja til norðurhluta Kína.
Í rannsókn sinni greindi vísindamannateymið alls 100.000 nútímaleg og 15.000 gömul DNA-sýni. Rannsóknin snerist um leit að hvatberaerfðaefni sem erfist frá móður.
Með því að beita erfðarannsóknum hefur vísindamönnunum tekist að bera kennsl á sérlegan DNA-ættboga sem kallast D4h en hann teygir sig frá Kína til Ameríku.
Þessi sjaldséði ættbogi hefur fundist í 216 núlifandi einstaklingum og 39 fortíðareinstaklingum og er hann sagður tengjast tveimur bylgjum búferlaflutninga frá Asíu til Ameríku.
Fyrri bylgjan átti sér stað fyrir 26.000 til 19.500 árum þegar síðasta ísöld varð hvað köldust og stórir hlutar af norðurhluta Kína voru þaktir ís. Næstu búferlaflutningar urðu svo fyrir 19.000 til 11.500 árum þegar gífurleg fólksfjölgun í Kína kann að hafa stökkt fólki á flótta frá svæðinu.

Nýleg kínversk rannsókn hefur leitt í ljós að indíánar í Bandaríkjunum eigi rætur að rekja til Kína.
Rannsóknin gefur jafnframt til kynna að forfeður indíána hafi ekki farið yfir Beringssund á leið þeirra til Ameríku, líkt og talið hafði verið til þessa, heldur hafi þeir farið frá Kína í átt norður meðfram ströndum Kyrrahafsins.
Þegar fram liðu stundir hafi þeir svo farið siglandi yfir hafið löngu áður en þeir komu að Beringssundi.
Bandaríkjamenn túlkuðu dansinn sem stríðsyfirlýsingu og réðust á indíánana við Wounded Knee. Hér fjöllum við um blóðbaðið sem á svo hrottalegan hátt stöðvaði indíánastríðin.
Ef marka má kínverska vísindamenn leiðir nýja rannsóknin í ljós að erfðafræðileg vensl indíána við Asíu „séu flóknari en talið hefur verið“.
„Nú hyggjumst við safna gögnum um og rannsaka ýmsa evrasíska DNA-ættboga til að freista þess að öðlast nákvæmari mynd af uppruna indíánanna“, segir erfðafræðingurinn Qing-Peng Kong sem tekið hefur þátt í rannsókninni.
Þekktir indíánahöfðingjar
Þegar evrópskir landnemar hófu landvinninga í Norður-Ameríku mættu þeir innfæddum þjóðflokkum sem hugðust ekki láta land sitt af hendi átakalaust. Hver og einn þessara þjóðflokka laut yfirráðum kjarkmikilla höfðingja.

Sitting Bull
Var uppi: Um 1831-1890
Ættflokkur: Hunkpapa Lakota
Höfðinginn Sitting Bull var þekktur fyrir hugdirfsku og visku. Hann varði lifnaðarhætti þjóðar sinnar, svo og réttindi og jarðnæði, gegn hvítu landnemunum. Staðföst andstaða hans í bardaganum við Little Bighorn árið 1876 gerði hann að goðsagnapersónu í sögu Bandaríkjanna.

Gerónimó
Var uppi: Um 1829-1909
Ættflokkur: Chiricahua Apache
Apache-foringinn Gerónimó var hugrakkur stríðsmaður sem barðist gegn kúgun hvíta mannsins. Höfðinginn hafði mikla þekkingu á stríðsrekstri og hóf þegar skæruhernað við heri Bandaríkjamanna og Mexíkóa. Hann er í dag táknmynd fyrir andspyrnubaráttu indíánanna.

Crazy Horse
Var uppi: Um 1840-1877
Ættflokkur: Oglala Lakota
Stríðshöfðinginn Crazy Horse var sérfræðingur á sviði hernaðar sem tók þátt í mörgum afgerandi bardögum milli indíána og Bandaríkjahers. Hann tók m.a. þátt í að verja indíána í Black Hills-fjallgarðinum í Suður-Dakota gegn riddaraliðinu sem hugðist reka indíánana inn á verndarsvæðin.

Red Cloud
Var uppi: 1822-1909
Ættflokkur: Oglala Lakota
Red Cloud er einn fárra höfðingja sem báru sigur úr býtum í stríðsrekstri gegn Bandaríkjaher. Eftir margra ára bardaga neyddi hann Bandaríkjamenn til að rýma mörg virki á bestu veiðilendum indíánanna. Þetta var árið 1868. Höfðinginn var háttvís og nærgætinn maður sem stillti til friðar þegar það var ættflokki hans fyrir bestu.