Blöðin eru eins konar sólfangarar og í þeim fer ljóstillífunin fram að mestu leyti. Til hennar nota plönturnar koltvísýring sem laufblöðin drekka m.a. í sig gegnum kantana. Tennurnar stækka þannig þetta innsogssvæði. Flestir grasafræðingar eru þeirrar skoðunar að tennurnar skapi lauftrjám ábata á vaxtarskeiðinu og vísindamenn við Pennsylvaníu-háskóla hafa einmitt nýlega fært sönnur á þetta. Þeir sýndu fram á að tré sem bera tennt laufblöð ná jafnframt áhrifaríkari ljóstillífun.
Það er líka einkennandi að fleiri trjátegundir hafa tennt blöð á svalari slóðum þar sem vaxtartímabilið er stutt. Og þetta hafa menn reyndar nýtt sér til að ákvarða loftslag á ýmsum liðnum tímum – með því að athuga hve stór hluti steingerðra laufblaða voru tennt.
