Þann 1. september 1939 réðust nasistar yfir landamærin yfir til Póllands og síðari heimsstyrjöldin hófst. Einn af fyrstu stöðunum þar sem Þjóðverjar fengu mótspyrnu var nærri þorpinu Krojanty.
Þar mætti herdeild Ulan-riddaraliðs Pólverja þýsku stríðsvélinni í blóðugum bardaga. Meira en 20 hestar drápust.
Daginn eftir buðu nasistar ítölskum blaðamönnum út á vígvöllinn og greindu þeim frá því að dauðu hestarnir væru vegna heimskulegrar árásar þeirra á þýska bryndreka.
„Árás Pólverja var hugrökk en fífldjörf, enda áttu þeir enga möguleika gagnvart Þjóðverjum“.
William L. Shirer: „Ris og fall Þriðja ríkisins“, 1960.
Blaðamennirnir skrifuðu fjöruga frétt um ótrúlega örvæntingu Pólverja þegar þeir réðust gegn skriðdrekum vopnaðir lensum og spjótum.
Sagan varð víðfræg um heim allan og var oft notuð í áróðri nasista til að undirstrika hve frumstæðir Pólverjar væru í raun.
Að stríði loknu birtist þessi frásögn í mörgum sögubókum, m.a. í hinu virta ritverki „Ris og fall Þriðja ríkisins“ frá 1960 sem blaðamaðurinn William L. Shirer ritaði.
„Riddarar gegn skriðdrekum! Langar lensur riddaraliðsins gegn skriðdrekunum. Árás Pólverja var hugrökk en fífldjörf, enda áttu þeir enga möguleika gegn Þjóðverjum“.
Með og á móti: Minningar eða rannsóknir
– Þýskur hershöfðingi mundi þetta
Heinz Guderian sem að stýrði norðurhluta þýska innrásarliðsins lýsti gagnslausum árásum riddaraliðsins í minningum sínum frá árinu 1952.
Riddaraliðið var skotið niður af brynvörðum vögnum
Bardaginn við Krojanty hófst með skyndiárás pólska riddaraliðsins. Þýska innrásarliðið (fótgönguliðarnir) var hrakið á flótta en síðan tóku þýskir brynvagnar við og drápu meira en 20 riddara.
Getið í mörgum bókum
Mýtan hefur verið til frá árinu 1939. Sagan hefur meira að segja komið fram árið 2014 í riti danska sagnfræðingsins Sørens Mørchs „Stríðið mikla“.
Það voru engir þýskir brynvagnar til staðar
Rannsóknir sagnfræðinga á síðari tímum sýna að Þjóðverjar höfðu ekki neina skriðdreka í bardaganum við Krojanty, einungis brynvarða vagna með vélbyssu.
Pólska liðið réðst ekki á þá
Þegar Ulanar voru komnir út á autt svæði réðust þeir ekki til atlögu við brynvagna Þjóðverja heldur flýttu sér burt.
Ulanar höfðu meira en sverð og lensur
Pólsku riddararnir voru búnir 7,9 millimetra öflugum riflum sem gátu rofið léttar brynvarnir þýskra ökutækja. Þeir voru þannig með mun skilvirkari vopn í baráttunni við Þjóðverja.
Pólskir Ulanar voru vopnaðir öflugum byssum sem gátu rofið þunnar brynjur skriðdreka.
Áróður nasista ristir djúpt
Ulanar eiga rætur sínar allt aftur á 18. öld og voru hluti af stoltri pólskri hefð riddaramennsku.
Mýtan um hvernig þessi gamaldags hernaðartækni gerði andstöðu gegn Þjóðverjum gagnslausa var þannig ágætis saga en sagnfræðingar hafa sýnt fram á að hún byggir ekki á staðreyndum.
Árásir pólskra riddara með sverðum og lensum er þjóðsaga sem áróðursvél Þjóðverja bjó til. Í raun voru Pólverjar afar hugrakkir. Á þeim 36 dögum sem það tók nasista að leggja Pólland undir sig, réðust Pólverjar 16 sinnum á nasista með riddaraliði með ágætis árangri.
Við bæinn Mokra tókst Pólverjum meira að segja að eyðileggja 50 þýska skriðdreka – og Ulanar komu þar oft við sögu. Þeir riðu að baki skriðdrekum, stigu niður af hestum sínum og skutu á veikar brynvarnir aftan á skriðdrekunum með öflugum byssum sínum.
