Allar lífverur skiptast á hvíld og virkni á hverju dægri. Þessi líffræðilegi taktur fylgir að jafnaði ljósi og myrkri dægursins og stýrist af innri líffræðilegri klukku.
Liðdýr eins og skordýr og sporðdrekar eru einföldustu dýrin sem vitað er að hvílist með svefni. Fái þessi dýr ekki hvíld dregur verulega úr virkni þeirra og getu. Hjá þeim er þó ekki um að ræða djúpan svefn eins og hjá spendýrum og fuglum með þróuð taugakerfi. Svefn þróaðri dýra er reglulegur og auðsýnir mismunandi heilavirkni.
Svefnlengdin er breytileg milli dýra. T.d. sofa selir á ísjaka einungis nokkrar mínútur í senn, áður en þeir vakna til að skima eftir soltnum ísbirnum, meðan stór kattardýr eins og ljón geta sofið 20 tíma á sólarhring.
Ekki er enn vitað hvers vegna dýr þurfa á svefni að halda. Ein skýring gæti verið að svefninn minnki orkunotkun þeirra og þar með þörfina á fæðu. Fræðimenn telja einnig að svefninn hjálpi taugakerfi dýranna að geyma skynhrif og reynslu í minni sínu. Auk þess getur svefninn styrkt ónæmiskerfið þar sem nokkur þeirra efna sem framkalla svefn örva ónæmiskerfið.