Hæfni njósnahnatta telst hernaðarleyndarmál og við verðum þess vegna að láta okkur nægja að giska.
Margt bendir þó til að þeir allra bestu nái að mynda yfirborð jarðar með um 6 cm upplausn.
Slík upplausn þýðir að hver díll í myndinni nær yfir 6×6 cm. Til samanburðar er venjulegur snjallsími um 2×6 cm og myndi því ná yfir tvo díla (pixels) á slíkri mynd.
Þessi upplausn er nógu góð til að greinendur geti ákvarðað gerð t.d. skriðdreka og þungvopna í herbílalest eða gerð orrustuflugvéla á flugvelli.
Gervihnettir sjá heildarmyndina
Gervihnettir geta ekki greint texta utan úr geimnum en myndgæðin duga til að greina t.d. gerð vopna.
1. Drónamyndir eru skarpar
Myndir frá drónum og flugvélum eru í góðri upplausn. Slík tæki eru viðkvæm fyrir loftvörnum og geta því ekki myndað rússneska T-14 skriðdreka eins og þennan nema á friðartímum.
2. Gervihnattamyndir voru grófkornaðar
Bandaríkin hafa notað njósnahnetti síðan 1976. Í upphafi var upplausnin um 30 sentimetrar sem er t.d. ekki nóg til að greina af hvaða gerð skriðdreki er.
3. Hubble snúið að jörðu.
Við bestu aðstæður nær myndavélin um 6 cm upplausn, þannig að skriðdreki og áhöfn verða vel þekkjanleg.
Aftur á móti er upplausnin ekki nógu góð til að lesa t.d. númeraplötu.
Dæmigerð evrópsk númeraplata er 11 cm á hæð og 52 cm á breidd. Það þýðir að hún nær aðeins yfir 16 díla sem gerir plötuna grófkornaða og ólæsilega.
Gufuhvolfið setur takmörk
Það er náttúran en ekki tæknin sem ræður mörkum þess hve nákvæmar njósnahnattamyndir geta orðið.
Gufuhvolfið er nefnilega aldrei alveg kyrrt. Hitamunur og margvíslegar hreyfingar, svo sem flugvélar, fuglar og vindur, skapa hreyfingu. Ókyrrðin myndar óteljandi lofthvirfla og loftbólur og veldur þannig örsmáum mun í massafylli loftsins.
Þessi breytileiki virkar líkt og litlar linsur sem brjóta ljósið á leið þess um gufuhvolfið. Áhrif þessara litlu ljósbrota gera allt sem er minna en 6 cm ógreinanlegt.
