Þegar kviknar í steikarolíu er það reyndar gufan sem leggur upp af olíunni sem brennur.

Eldurinn takmarkast af því hve stórt svæði olían hefur til að gufa upp. Svæðið stækkar til mikilla muna ef maður hellir vatni á olíuna og það er þar sem vandinn liggur.

Þegar kviknar í steikingarolíu er hún orðin miklu heitari en 100 gráður sem er suðumark vatns. Vatnið breytist því samstundis í gufu sé því hellt yfir olíuna.

Vatn þenst út við uppgufun og rúmmál gufunnar verður um 1.700 sinnum meira svo gufan þenst því strax út um allt eldhúsið. Þessi gufa er brennandi heit en hitt er þó verra að hún tekur með sér mikið magn olíudropa upp úr pottinum. Þannig margfaldast það svæði sem olían hefur til að gufa upp.

Eldurinn fær líka mun meira súrefni og eldurinn magnast af sprengikrafti.

Það á þess vegna aldrei að reyna að slökkva í logandi matarolíu með vatni. Þess í stað á að slökkva undir steikarpottinum og reyna síðan að kæfa eldinn. Best er eldvarnarteppi en líka má setja lokið á pottinn og bíða svo þangað til allt er orðið kalt.