Sprungin þvagblaðra
Heilbrigð þvagblaðra getur ekki sprungið vegna þess að maður haldi of lengi í sér. En það getur verið skaðlegt að létta ekki á þrýstingnum, gerist það oft.
Að hluta til gerir það þvagblöðruna slappari, svo ekki verður hægt að losa hana til fulls, en einnig getur það leitt til sýkinga í þvagrás og blöðru – nokkuð sem hrjáir einkum langferðabílstjóra.
Holrými þvagblöðrunnar er ákaflega teygjanlegt
Þörfin til að kasta af sér þvagi kviknar þegar taugafrumur á þvagblöðrunni innanverðri senda boð til heilans um að blaðran sé að verða full.
Það þarf því meðvitaða ákvörðun um að halda lengur í sér með því að spenna tiltekna lokuvöðva milli þvagrásar og blöðru.
Þvagblaðran þenst út þegar hún fyllist af þvagi. Blaðra í fullorðnum getur mest innihaldið milli 700 til 800 ml. Þörfin til að pissa kemur þegar þvagblaðran er hálffull. Litlir þannemar innan í blöðrunni senda boð til heilans, sem fær vöðva í þvagrásinni til að slaka á spennu og opna rásina.
Rembist maður við að halda í sér þrátt fyrir verkina í þvagblöðrunni mun taugakerfið á endanum grípa inn í og hunsa það, þannig að maður pissar í brækurnar.
Þvagblaðran ver sig sjálf gegn því að rifna
1. Þantaugar nema fyllingu blöðrunnar
Taugafrumur innan á blöðruveggnum skynja þegar blaðran er við það að fyllast. Boð eru send til heilans og maður finnur fyrir þörf til að pissa.
2. Heilinn tekur ákvörðun um þvaglát
Heilinn ákvarðar hvort hægt sé að pissa. Sé sú ekki raunin sendir hann boð til lokuvöðva um að bíða með þvaglát.
3. Lokuvöðvar gegna heilanum – upp að vissu marki
Lokuvöðvarnir hlýða heilanum og spennast í nokkurn tíma. Þar kemur að þeir sleppa takinu og hleypa þvaginu út, áður en blaðran skaddast.
Óhófleg drykkja getur sprengt þvagblöðruna
Blaðran getur sprungið í fólki sem er ofurölvi, þar sem alkóhólið hefur deyft þá skynjara í þvagblöðrunni, sem sjá til að maður finni þörf til að pissa. Slíkt er þó afar fátítt.
Þar fyrir utan getur tilbúin þvagblaðra, t.d. úr þarmavegg, sprungið hjá því fólki sem hefur þurft að fá slíka gerviblöðru, vegna þess að engir skynjarar eru til staðar í henni.
Því er afar mikilvægt að sjúklingarnir fylgist sjálfir grannt með því hve mikið þeir drekka, svo að þeir geti tæmt blöðruna í tæka tíð.
Eins getur full þvagblaðra sprungið verði hún fyrir skyndilegu og hörðu höggi, t.d. í slysi.
Hægt er að laga sprungna blöðru
Springi þvagblaðran rennur þvagið út í kviðarholið. Það veldur miklum sársauka, en er yfirleitt ekki hættulegt, því læknar geta dælt þvaginu út og gert við blöðruna.
Takist ekki að dæla þvaginu út úr kviðarholinu, getur það valdið alvarlegum sýkingum.