Kvef getur átt rætur að rekja til 200 ólíkra veirutegunda, sem allar hafa í för með sér sömu einkennin. Kvef smitast á þann veg að veira berst með slími eða hnerra úr efri öndunarvegi þess smitaða yfir í slímhimnu annars einstaklings í nefi hans, munni eða augum.
Kvef smitast á þrjá vegu:
– Í lofti, þegar veiruagnir í hnerra dreifast í örsmáum dropum sem annar einstaklingur andar að sér eða honum berast með öðru móti í allt að tveggja metra fjarlægð.
– Með beinni snertingu, t.d. þegar sýktur einstaklingur, sem er með veiruagnir á höndunum eftir að hafa snýtt sér, heilsar heilbrigðum einstaklingi með handabandi, sem síðar nuddar á sér augun.
– Með óbeinni snertingu þegar viðkomandi snertir t.d. veiruagnir á hurðarhúni. Veirur eru á hinn bóginn einkar viðkvæmar og af þeim stafar aðeins smithætta utan líkamans í u.þ.b. tvo tíma.
Kvef er eins og að drekka vatn í samanburði
Tiltölulega meinlaust kvef er leikur einn miðað við sjúkdóma sem geisuðu áður fyrr, á borð við svartadauða, spænsku veikina og holdsveiki.
