1. Stjörnuljós veita grunsemdir um FFH
Loftsteinar og halastjörnur hafa um áraraðir verið tengd við fljúgandi furðuhluti. Það er vitanlega ekki undarlegt, enda fara þessi fyrirbæri jafnan yfir næturhimininn. En stjörnur eiga einnig sinn þátt í að laða fram falskar FFH-reynslusögur.
Þunnt lag af skýjum á himni getur t.d. fengið ljósstyrk stjarnanna til þess að virðast falla og aukast í styrkleika sem mannsaugað getur auðveldlega ruglað saman við farartæki á hreyfingu.
Plánetur geta einnig veitt missýn um heimsóknir frá framandi siðmenningum. Plánetan Venus er helsti syndaselurinn hvað varðar falskar FFH-sagnir.
Á eftir tunglinu er Venus bjartasta fyrirbærið á næturhimni. Það stafar af því að plánetan er nærri sólu og er með lofthjúp sem samanstendur af þykkum skýjum en þau endurkasta sólarljósinu auðveldlega til jarðar.
Venus er einungis sýnileg lágt á lofti yfir sjóndeildarhringnum, ýmist við sólarupprás eða sólsetur.
Vegna þessarar lágu stöðu hefur Venus margsinnis verið talin fljúgandi furðuhlutur – og einn af þeim sem að varð þeirrar skoðunar var verðandi forseti Bandaríkjanna, Jimmy Carter sem árið 1969 ruglaði Venusi saman við fljúgandi furðuhlut.
Plánetan Venus séð frá jörðu
2. Ljósnæmar myndavélar draga fram FFH
Þann 9. janúar árið 2008 myndaði ellilífeyrisþeginn David Caron röð undarlegra ljósafyrirbæra á himni yfir bænum Stephenville í BNA með kvikmyndavél sinni.
Maður gat séð það miklu betur í gegnum linsu myndavélarinnar.
Ellilífeyrisþeginn David Caron um FFH-reynslu sína.
Hann var sannfærður um að þarna væri á ferðinni fljúgandi furðuhlutur.
„Maður gat séð það miklu betur í gegnum linsu myndavélarinnar“ sagði hann eftir atburðinn. En það var einmitt vandamálið.
Þegar maður myndar öflugt ljós með myndavél sem maður heldur á munu agnarlitlar handarhreyfingar leiða af sér ljósrendur ef lokunartími myndavélarinnar er rangt stilltur. Lokunartíminn er sá tími sem líður meðan linsan er opin og hleypir ljósi inn – við þetta verður myndin sjálf til.
Taki maður myndir á nóttunni með löngum lokunartíma munu jafnvel minnstu hreyfingar handanna verða til þess að stjörnur mynda ljósstrik. Flestir þekkja fyrirbærið frá myndum af upplýstum borgum sem teknar eru með löngum lokunartíma:
Síðkvöld í Lundúnum virðist litríkara en venjulega vegna langs lokunartíma.
Með sama hætti geta slíkar upptökur eða myndir af lýsandi fyrirbærum á næturhimni veitt þá sjónhverfingu að þarna fari litríkt, ójarðneskt fyrirbæri á hreyfingu, þegar oftast er einungis um að ræða kyrra ljósuppsprettu sem t.d. flugvél eða gervihnöttur hefur fangað með röngum stillingum myndavélarinnar.
3. Ský gabba áhorfendur
Linsulaga ský yfir Mayon-eldfjalli á Filippseyjum.
Fjölmargar frásagnir um FFH haldast í hendur við náttúruleg veðurfyrirbæri, eins og t.d. eldingar í miklu þrumuveðri – einkum svokallaðir vígahnettir sem myndast í þrumuveðri sem á sér stað hátt uppi í lofthjúpnum.
Þessar eldingakúlur geta myndað strik eða þræði yfir himininn sem er oft ruglað saman við fljúgandi furðuhluti.
Það sama á við vindsorfin linsulaga ský sem myndast að jafnaði þegar kyrrt og rakt loft streymir niður fjall eða fjallgarð. Skýin hafa, eins og nafnið bendir til, linsulaga form og líkjast þannig sígildum fljúgandi diskum.
Orrustuflugvélar, njósnaflugvélar, sprengjuflugvélar og tæknileg vopn, eins og t.d. flugskeyti, öllu er þessu oft ruglað saman við fljúgandi furðuhluti.
Um miðja síðustu öld prófaði bandaríski herinn fjölmörg ný og hátæknileg vopn í Nýju Mexíkó. Á sama tíma jókst tíðni tilkynninga um fljúgandi furðuhluti einmitt á þessu svæði.
