Eineggja tvíburar verða til þegar hið frjóvgaða egg er búið að skipta sér einu sinni og frumurnar tvær skilja sig hvor frá annarri og þróast síðan hvor um sig áfram í fóstur og barn.
Í upphafi eru eineggja tvíburar þess vegna erfðafræðilega alveg eins, enda myndaðir úr sömu eggfrumunni. Það er þannig ógerlegt að gera greinarmun á þeim með DNA-rannsókn.
Það hefur hins vegar komið í ljós að á fósturstigi getur myndast örlítill munur á erfðaefninu, sem m.a. getur leitt til þess að annar tvíburinn fái arfgengan sjúkdóm en hinn ekki.
Nú þekkja vísindamenn tvenns konar mun sem þannig getur myndast.
Annað afbrigðið uppgötvaðist fyrr á þessu ári og orsakast af því að örlítill bútur erfðaefnis tvöfaldar sig í öðru fóstrinu.
Verði tvöföldunin snemma á fósturstiginu, leiðir það til þess að flestar frumurnar bera í sér þennan aukabút af erfðaefninu. Þessi aukabútur er þó ekki sjáanlegur í DNA-greiningu.
Hitt afbrigðið hefur verið þekkt í mörg ár og er líka ósýnilegt í DNA-greiningu. Hér gerist það að erfðaefnið verður fyrir efnaáhrifum, svo sem aukningu cytósíns sem er einn þeirra fjögurra basa sem mynda hleðslusteina DNA-sameindarinnar. Þessi breyting hefur í mörgum tilvikum reynst leiða til þess að arfgengir sjúkdómar birtist í öðrum tvíburanum en ekki hinum.
