Flest fjöll myndast við árekstur milli tveggja af rekplötum jarðar.

Hafi báðar plöturnar meginland til að bera, þrýstast þær upp í langar fjallakeðjur þar sem meginlöndin eru of létt til að sökkva niður í iður jarðar.

Þetta á sér m.a. stað í Himalaya, heimsins hæsta fjallgarði, þar sem indverska meginlandið hefur á síðustu 50 milljón árum rekist inn í evrasíska meginlandið.

Slík fjöll hækka afar hægt. Þegar hraði Himalaya var hvað mestur stækkaði fjallgarðurinn trúlega einungis um hálfan annan sm á ári.

Fjöll geta einnig myndast við eldgos.

Eldfjöll er að finna annað hvort þar sem meginlandsplatan rennur undir aðra eins og t.d. á sér stað víðsvegar á Kyrrahafsplötunni, eða á svonefndum heitum reitum inni á plötunum eins og t.d. við Hawaii-eyjaklasann.

Samfara eldgosum geta myndast fjöll á nokkrum dögum eða mánuðum. Slík fjöll eru þó mun lægri en Himalaya.

Þó er að finna afar há eldfjöll eins og t.d. Andesfjöllin sem ná yfir 6.000 metra hæð, en það stafar af síendurteknnum eldgosum á afar löngum tíma.