Skordýr sem lifa í vatni hafa þróað með sér ýmsar aðferðir til að fá súrefni undir yfirborðinu.
Hundruð skordýrategunda lifa megnið af ævinni eða jafnvel alla ævi í vatni, þótt þau hafi ekki tálkn eins og önnur vatnsdýr.
Einkum eru bjöllutegundirnar margar.
Þar má t.d. nefna brunnklukkur, eða vatnabjöllur, sem eru af ættinni Dytiscidae, eða brunnklukkuætt.
Sumar bjöllur sem lifa í vatni, sækja loft upp á yfirborðið og geyma það í holrúmi undir skjaldvængjunum. Hér myndast þá loftbóla sem tengist loftpípukerfi dýrsins.
Loftbólan minnkar smám saman og dýrið þarf þá aftur upp á yfirborðið til að sækja meira.
Sumar brunnklukkur þurfa þó ekki upp á yfirborðið, en hafa þess í stað þróað eins konar utanáliggjandi tálkn úr fíngerðum hárum sem halda þunnu loftlagi næst líkamanum. Þetta loftlag klárast ekki, heldur draga hárin að sér loft úr vatninu.
Þessi sérstöku tálkn gera sumum skordýrum mögulegt að fara allt niður á 30 metra dýpi án þess að þurfa að koma upp á yfirborðið til að sækja meira loft.
