Árið 1804 fékk uppfinningamaðurinn Friedrich Winzer einkaleyfi fyrir gaslampa og hóf að reka ákafan áróður fyrir því að skipta út olíulömpum Lundúnaborgar og taka í notkun gaslampa í þeirra stað.
Þessi þýskættaði uppfinningamaður lét breyta nafni sínu í Frederick Winsor og dreifði upplýsingapésum um gaslýsingu sem hann kvað henta vel til að lækna fólk af astma og einnig til að vinna bug á hægum vexti jurta.
Hópar í Lundúnaborg mótmæltu innleiðingu gaslýsingar harðlega en þeir litu á Winsor sem uppskafning og hæddu hann sem skottulækni frá útlöndum.
Uppfinningamaðurinn Frederic Winsor var talinn brautryðjandi í gaslýsingu.
Gagnrýnisraddirnar sögðu sprengjuhættu stafa af gaslömpunum, auk þess sem heilsu manna, siðsemi og konungdæminu stafaði hætta af þeim og margir prestar voru einfaldlega þeirrar skoðunar að gasið væri frá skrattanum komið.
Fjöldi sprenginga var þó í algeru lágmarki og þegar Georg konungi 3. var sýndur gaslampi varð ekki aftur snúið og gasið hóf innreið sína.
Árið 1812 hlaut fyrirtæki Winsors konunglegt leyfi til að sjá ljósastaurum borgarinnar fyrir gasi og árið 1823 lýstu u.þ.b. 40.000 gasljósastaurar upp götur Lundúnaborgar.
