Nú á dögum tengja flestir blikksmiði við stóra smíðisgripi eins og t.d. bárujárn og loftræstistokka en upprunalega fólust störf þeirra einkum í að breyta blikkplötum í smærri nytjahluti eins og luktir og fötur.
Vinnuferli Blikksmiðsins
Fyrir iðnbyltingu 19. aldar smíðuðu iðnaðarmenn allt í höndunum.
1. Blikkplatan mæld
Lærlingur notar sirkil til að teikna hring á blikkplötuna sem verður botninn í fötunni.
2. Platan klippt til
Með blikkklippum er botn fötunnar klipptur úr plötunni.
3. Loðboltinn hitaður upp
Á borðinu er kveikt á kolaofni en í honum hitar blikksmiðurinn lóðboltann fyrir notkun.
4. Botninn settur í
Lærlingur lóðar botninn fastan við fötuna með tini og rauðglóandi loðbolta.
5. Kanturinn styrktur
Brúnin á fötunni var styrkt með þykkum stálþræði sem var rúllað inn í brúnina og blikkið barið saman yfir stálið.
Það var fyrst á 18. öld sem blikksmiðir tókur að sér þakrennur og niðurföll þegar ný lög bönnuðu þakrennur úr tré vegna brunahættu.
Á 19. öld bárust fleiri verkefni í iðnina, t.d. þakplötur og klæðningar á hús.
