Phan Thi Kim Phuc var aðeins níu ára gömul þegar veikburða líkami hennar og skelfingu lostið andlit urðu tákn fyrir grimmd Víetnamstríðsins. Þann 8. júní 1972 var Kim Phuc með fjölskyldu sinni í litlu þorpi þegar suður-víetnamskar flugvélar vörpuðu napalmsprengjum á bæinn.
Svæðið hafði áður verið hernumið af norður-víetnömskum hersveitum og virðist suður-víetnamski flugherinn hafa talið óbreytta borgara vera óvinahermenn og hóf árás.
Napalm sprengjurnar drápu fjölda almennra borgara en Kim Phuc hlaut þriðja stigs brunasár á líkama sínum.
Hún lifir ekki af
Þetta skelfilega augnablik var fangað af ljósmyndaranum Nick Ut og sett á forsíðu New York Times daginn eftir. Eftir að hafa tekið þessa frægu mynd aðstoðaði Ut við að koma slösuðu börnin á sjúkrahús í Saigon, þar sem læknar töldu að Kim Phuc myndi ekki lifa áverka sína.
Eftir 17 aðgerðir og 14 mánuði á sjúkrahúsi gat Kim Phuc, þvert á spár læknana, og snúið aftur heim – að vísu við svo mikinn sársauka að hún íhugaði sjálfsvíg nokkrum sinnum.
Kim Phuc var aðeins níu ára þegar hún upplifði hrylling Víetnamstríðsins á eigin skinni.
Hefur helgað líf sitt stríðshrjáðum börnum
Í millilendingu á leið sinni til Moskvu árið 1991 sótti Kim Phuc um hæli í Kanada – þar sem hún fékk dvalarleyfi. Alla tíð síðan hefur hún búið í Kanada þar sem hún stofnaði samtök sem m.a. bjóða börnum frá átakasvæðum læknis- og sálfræðiaðstoð.
Hún hefur hlotið fjölda verðlauna, verið útnefnd velvildarsendiherra UNESCO og hlotið hin virtu Dresden-friðarverðlaun fyrir störf sín í þágu stríðshrjáðra barna.
Í júní 2022 – 50 árum eftir napalmárásina – fékk Kim Phuc síðustu leysermeðferðina sína frá sérfræðilækni sínum.
