Hinn 2. mars árið 1905 upplifði frú Pierre sem bjó í París, skelfilegri hörmungar en nokkur móðir getur ímyndað sér. Þegar frúin kom heim eftir að hafa sinnt nokkrum erindum í bænum kom hún að 18 mánaða gamalli dóttur sinni Georgette liggjandi í rúminu, blárri í andliti og froðufellandi.
Barnfóstrunni Jeanne Weber tókst með snarræði sínu að bjarga lífi barnsins með hjartahnoði. Hamingjan var hins vegar skammvinn.
Móðirin yfirgaf heimilið á nýjan leik og þegar hún sneri aftur úr seinni ferðinni var Georgette litla látin. Dánarorsökin var hrikalegir krampar, sagði barnfóstran.
Á þessum tíma þegar ungbarnadauði var afar algengur taldist andlát barns vera einkar sorglegur atburður en engan veginn óeðlilegur. Engan gat hins vegar órað fyrir að um væri að ræða fyrsta dauðsfallið af mörgum sem áttu eftir að valda skelfingu um gjörvallt Frakkland.
„Ég er saklaus. Þetta eru allt lygar og slúðursögur“.
Jeanne Weber, 1906
Ólánið elti barnfóstruna
Jeanne Weber þekkti sjálf sorgina, því hún hafði þegar misst tvo syni sína þegar þarna var komið sögu en tvöfaldur sonarmissir og hjónaband með drykkfelldum eiginmanni í fátækrahverfinu Goutte d’Or í París nægðu ekki til að slá Jeanne út af laginu.
Hún annaðist sjö ára gamlan son sinn Marcel eins vel og hugsast gat og þessi vinalega og traustvekjandi kona var ætíð reiðubúin þegar fjölskyldu eða vini vantaði barnfóstru.
En eftir andlát Georgette litlu var engu líkara en að bölvun hvíldi yfir Weber. Á aðeins einum mánuði létust tvær litlar frænkur, hin tveggja ára gamla Suzanne og sjö ára gömul frænka hennar Germaine í umsjá hennar.
Fólk pískraði um að dauðsföll þessi gætu engan veginn hafa verið tilviljunum háð. Illu tungurnar þögnuðu hins vegar þegar sonur Jeanne sjálfrar andaðist, sennilega af völdum barnaveiki, mjög smitandi öndunarfærasjúkdóms.
1. Jeanne Weber kyrkti í geðveikiskasti
Sjónarvottar hafa greint frá því að Jeanne hafi virst ganga í leiðslu þegar hún myrti. Hún fékk á sig geðveikislegan svip og erfitt reyndist að ná sambandi við hana.
2. Morðingi narraði fórnarlamb sitt laumulega
Sonur kráareigandans, Marcel, gisti iðulega í rúminu hennar Jeanne Weber. Móðir drengsins vissi um fyrirkomulagið og tilgangurinn var sennilega sá að vernda Jeanne gegn ofstopafullum sambýlismanni.
3. Hinn myrti hafði verið limlestur
Lögreglan fann þrjá blóðuga vasaklúta á vettvangi glæpsins. Blóðið reyndist vera úr munni drengsins. Jeanne Weber hafði bitið tungu drengsins úr honum og slegið úr honum nokkrar tennur.
Þann 5. apríl tóku málin óvænta stefnu þegar móðir tíu mánaða gamals drengs stóð Jeanne að verki þar sem hún hafði tekið drenginn hálstaki. Móðirin sem var mágkona Jeanne Weber tilkynnti barnfóstruna samstundis og 29. janúar 1906 var Jeanne ákærð fyrir morð og morðtilraun.
Málið hlaut mikla athygli og einn af færustu lögfræðingum Parísarborgar, Henri-Robert, bauðst til að taka málið að sér í von um að það kynni að færa honum frægð og frama. Honum tókst að snúa málinu á þann veg að kviðdómurinn fékk mikla samúð með fátækri konunni.
„Ég er saklaus. Þetta eru allt lygar og sögusagnir“, sagði Weber í viðtali við dagblaðið „La Patrie“ sem fullt vandlætingar tókst að gera hana að píslarvotti. Þann 6. febrúar 1906 var hún látin laus.
Konan fór í felur
Eftir þetta hvarf Jeanne algerlega af sjónarsviðinu. Hins vegar héldu dularfull dauðsföllin áfram að eiga sér stað. Í apríl árið 1907 hlaut níu ára gamall drengur skyndilegan dauðdaga í borginni Villedieu.
Dánarorsökin var sögð vera krampakast, ef marka mátti barnfóstru drengsins, frú Moulinet. Skömmu síðar andaðist enn eitt barn á barnaspítalanum í Fontgombault. Þar var aðstoðarkonu að nafni Marie Lemoine sagt upp störfum án þess að málið kæmist í hámæli.
„Litli drengurinn lá andvana í rúminu. Höfuð hans hafði verið beygt aftur fyrir og augun stóðu út úr augntóttunum“
Frú Guirlet, 1908
Vorið 1908 flutti Jeanne Weber á krá í borginni Commercy. Hún var þá fráskilin og stundaði vændi til að hafa í sig og á. Sökum þess að hún var smeyk við að sofa ein, lét hún tíu ára gamlan son kráareigandans sofa uppi í hjá sér.
Kvöld nokkurt í maí heyrði gestur einn á kránni, frú Guirlet, öskur sem barst frá herbergi Jeanne. Þegar gesturinn tók á sig rögg og hleypti sér inn í herbergið blasti við honum hræðileg sjón.
„Litli drengurinn lá andvana í rúminu. Höfuð hans hafði verið beygt aftur fyrir og augun stóðu út úr augntóttunum“, lýsti hún fyrir blaðamönnum dagblaðsins Daily Mail.
Almenningur fylgdist grannt með þessu hræðilega morðmáli. Ljósmyndir sem teknar voru af handtöku Jeanne Webers árið 1908 voru meira að segja seldar sem póstkort.
Þessi litli drengur varð síðasta fórnarlamb Jeanne, því að þessu sinni var réttlætinu fullnægt.
Barnfóstran var fundin sek um tíu morð, m.a. dráp sem framin höfðu verið undir nöfnunum Moulinet og Lemoine, fyrir utan morðin á hennar eigin sonum og hún var dæmd til vistar á geðveikrahæli.
Þar dvaldi hún allt þar til hún tíu árum síðar, hinn 5. júlí 1918, fannst látin í klefa sínum.
Í dagblöðunum stóð að hún hefði kyrkt sjálfa sig með berum höndunum.
