Nokkrar tiltölulega sjálfstæðar heimildir vísa til manneskju sem kallaður var Kristur.
Mikilvægustu heimildirnar um líf Jesú eru guðspjöllin fjögur sem finnast í Nýja testamentinu. Við vitum ekki með vissu hversu gömul guðspjöllin eru, en talið er að þau hafi verið rituð á milli 60 og 90 árum eftir fæðingu Jesú.
Biblíufræðingar telja Markúsarguðspjallið vera elst og Matteus og Lúkas þekktu greinilega og notuðu framsetningu Markúsar. Hins vegar er Jóhannesarguðspjall verulega frábrugðið og hin ýmsu guðspjöll styrkja þá trú að Jesús hafi verið til.
Auk guðspjöllanna eru bréf Páls til Korintumanna mikilvægar heimildir um líf Jesú. Bréfin voru skrifuð 10-20 árum eftir dauða Jesú.
Jesús er þekktur úr ritningum Gyðinga og Rómverja
Gyðingurinn og sagnfræðingurinn Jósefus (37-100 e.Kr.) nefnir Jesú mjög stuttlega og fræðimenn Gyðinga, hinir svokölluðu rabbínar, minnast líka á Jesú stöku sinnum.
Jesús er kallaður launsonur Maríu og rómversks hermanns og sagt er að Jesús hafi verið hengdur á páskanótt.
Rómverski sagnfræðingurinn Sueton (70-130 e.Kr.) skrifar um Jesú að Kládíus keisari hafi hrakið gyðinga frá Róm vegna „einhvers Chrestus“.
Hinn frægi rómverski sagnfræðingur Tacitus nefnir líka Jesú. Tacitus segir að árið 64 hafi Neró keisari kennt kristnum mönnum um eldsvoðann í Róm og að kristnir menn hafi verið nefndir eftir Kristi.
