Chilemaðurinn Carlos Caszély hefur þann vafasama heiður að hafa fyrstur manna fengið rautt spjald í fótboltaleik svo vitað sé. Þessi merki atburður varð á HM 1974, þegar Caszély braut harkalega á Vestur-Þjóðverjanum Berti Vogts eftir 67 mínútna leik.
Rauða spjaldið hafði verið tekið upp fjórum árum fyrr, á HM 1970 og þá sem aðferð til að koma skilaboðum skýrt til leikmanna þrátt fyrir tungumálaörðugleika. Hugmyndina átti breski dómarinn Ken Aston sem þekkti af eigin reynslu hve erfitt gat verið að hafa stjórn á fótboltaleik þegar leikmennirnir skildu hann ekki – og skildu stundum ekki að hann væri að vísa þeim af velli.
Í átta liða úrslitum á HM 1966 vísaði þýski dómarinn, Rudolf Kreitlein, Argentínumanninum Antonio Rattín af velli en Rattín áttaði sig ekki á því fyrr en eftir góða stund að dómarinn væri að reka hann út af.
Skandall á HM fæddi af sér spjöld
Þetta gerðist t.d. á heimsmeistaramótinu 1966, þegar Argentínumaðurinn Antonio Rattín neitaði að yfirgefa leikvöllinn eftir að dómarinn rak hann út af. Eftir 10 mínútna ringulreið kom lögreglan og leiddi hann út af og eftir leikinn lýsti hann því yfir að hann hefði ekki skilið að sér hefði verið vísað út af.
Skömmu eftir þennan leik lagði Aston til að dómarar fengju gult og rautt spjald, þannig að leikmenn gætu auðveldlega skilið hvort þeir væru að fá aðvörun eða brottvísun. Aston sagðist sjálfur hafa fengið hugmyndina þegar hann beið á rauðu ljósi. Þar rann upp fyrir honum að liti umferðarljósanna mætti sem besta nota á leikvellinum.
„Ég hugsaði: Gult, passaðu þig – rautt, þú ert úti,“ útskýrði Aston síðar.
