Líkamshiti allra fugla og spendýra er að jafnaði um það bil 37 gráður. Um er að ræða dýr með heitt blóð sem láta umhverfið ekki stjórna hitastiginu.
Vöðvastarfsemi okkar og neysla fæðunnar breytist í hita og heilar okkar sjá til þess að líkamshitinn haldist stöðugur.
Ef hitastig okkar fer yfir 37 gráður byrjum við að svitna.
Á hinn bóginn fáum við kuldahroll og vöðvarnir dragast saman ef okkur verður kalt. Okkur hitnar fyrir vikið og hitastigið hækkar upp í eðlilegt hitastig.
Skilvirk ensím við 37 gráður
Við erum þannig úr garði gerð frá náttúrunnar hendi að öll líkamsstarfsemi er hvað ákjósanlegust við 37 gráður, sökum þess að ensím okkar eru best starfhæf við þetta hitastig.
Ensímin eru þau prótein sem sjá til þess að líffræðilegir ferlar líkamans séu eins skilvirkir og hraðvirkir og hugsast getur. Þess má t.d. geta að það eru ensím líkamans sem sjá um að afrita erfðamengi okkar þegar frumur okkar skipta sér og hver fruma deilist í tvær.
Hár hiti er hættulegur
Ef hitastig líkamans hækkar, kunna sum af ensímum líkamans að líða fyrir með óbætanlegum hætti. Þau glata þá þrívíðri lögun sinni sem er nauðsynleg eigi þau að starfa sem skyldi.
Þar sem hluti ensímanna eru okkur lífsnauðsynleg til að líkaminn starfi með réttum hætti kann fimm gráðu hitastigshækkun að leiða til þess að líkaminn hætti að starfa og einstaklingurinn deyi.
Svolítill hiti kann hins vegar að vera af hinu góða því hann veldur því að ensímavirknin eykst. Þetta gerir það að verkum að ónæmiskerfið starfar af auknum mætti.