Dreifing landmassa á Jörðu orsakaðist af hræringum í efsta lagi hennar, þ.e. flekahreyfingum.
Mikilvægasti drifkrafturinn er fólginn í hitastreymi í iðrum Jarðar og hreyfingum stórra flekanna þegar misgengi verður og þeir sökkva í Jörðu. Ekkert gefur hins vegar til kynna af hverju flekahreyfingarnar ættu að sjá öðru jarðarhvelinu fyrir meiri landmassa en hinu.
Allur landmassinn í einni heimsálfu
Í dag eru 39% af norðurhveli Jarðar þakin landi en á suðurhvelinu eru aðeins 19% þakin landi. Dreifingin er stöðugum breytingum háð og ef við lítum 200 milljón ár aftur í tímann, þá var næstum allur landmassi Jarðar á einni heimsálfu, sem nefnist Pangea, en bróðurpart hennar var að finna á suðurhvelinu.
Pangea sundraðist svo í minni heimsálfur, sem leituðu hver í sína áttina, ellegar rákust saman í nýjum þyrpingum.
