Þó svo að mest öll heimsbyggðin hafi stutt Úkraínu meðan á innrás Rússa í Úkraínu hefur staðið hefur Pútín getað treyst á einn óhagganlegan bandamann en með því er átt við forseta Hvíta-Rússlands, Alexander Lúkasjenkó.
Náin tengsl landanna tveggja má rekja aftur til tíunda áratugar síðustu aldar þegar Rússland og Hvíta-Rússland risu upp úr rústum Sovétríkjanna. Rússar reyndu að viðhalda tengslum við fyrrum Sovétlýðveldin en urðu hins vegar að sjá á bak mörgum þeirra yfir til Vesturlandanna og NATO.
Eitt þeirra fáu landa sem ekki hurfu sjónum var Hvíta-Rússland. Eftir að Lúkasjenkó komst til valda sem forseti landsins árið 1994 hófst náið samstarf landanna tveggja og árið 1996 var sett á laggirnar Sambandsríkið Rússland og Hvíta-Rússland. Markmiðið var að auka samstarf landanna á sviði efnahags og öryggismála, svo fátt eitt sé nefnt.
Við erum ekki Rússar – við erum Hvít-Rússar
Alexandr Lukasjenoko.
„Við erum ekki Rússar“
Venslin á milli landanna tveggja hafa þó ekki ætíð einkennst af hlýhug. Rússar vildu að Hvíta-Rússland yrði hluti af Rússneska sambandsríkinu en Lúkasjenkó sveiflaðist fram og til baka á milli þess að vilja nánara samstarf við Rússa og svo nánast að hafna þeim með því að leggja áherslu á eigin hagsmuni.
Hvíta-Rússland selur um helming allra útflutningsvara sinna til Rússlands en Hvít-Rússarnir fá þess í stað ódýra olíu og gas.
Allt eftir því hvernig vindar hafa blásið á sviði landfræðipólitískra málefna hefur Lúkasjenkó bæði lýst því yfir á undanförnum árum „að Hvít-Rússar séu ekki Rússar“ og að „löndin tvö gætu sameinast á morgun án teljandi vandamála“.
Pútín hefur ítrekað sagt Lúkasjenkó til syndanna með því að hækka orkuverðið og að banna hvítrússneskan varning.
Undanfarna tvo áratugi hafa Lúkasjenkó og Pútín sitt á hvað verið perluvinir og svarnir andstæðingar á sviði stjórnmálanna.
Pútin tryggði kosningasigur
Samskipti landanna tveggja einkennast af þíðu sem stendur, sennilega sökum þess að Pútín sendi hermenn til Hvíta-Rússlands til þess að halda Lúkasjenkó við völdin eftir afar umdeildar kosningar árið 2020.
Í þakklætisskyni heimilaði Lúkasjenkó rússneska hernum að fara í gegnum Hvíta-Rússland þegar Rússar réðust inn í Úkraínu.
