Langt innan við jaðar íshellu við Suðurskautslandið þrífst fjöldi lífvera án nokkurs minnsta aðgangs að sólarljósi. Þessi óvæntu tíðindi berast nú frá líffræðingum hjá Bresku heimskautarannsóknastofnuninni í Englandi en þeir hafa borað niður í gegnum Filchner-Ronne-íshelluna og látið myndavél síga niður á botninn.
Markmiðið var að taka myndir af leðju á hafsbotninum sem vísindamennirnir reiknuðu með að væri algjörlega lífvana. En það fyrsta sem sást gegnum myndavélina var stór, ávalur steinn þar sem greinilegt var að margvíslegar lífverur höfðu tekið sér búsetu.
Líffræðingar boruðu gegnum 900 metra íshellu og komu myndavél niður á hafsbotn. Þar sást eins metra breiður steinn með margvíslegum lífverum.
Á myndinni má sjá bæði svampa og dýr sem gætu verið hrúðurkarlar eða skyld smákrabbadýr.
Alls töldu vísindamennirnir 16 svampa og 22 dýr á steininum. Ekki hefur tekist að greina tegundir en menn grunar að einhverjar gætu verið óþekktar.
Myndband: Sjáðu myndavélina fara niður á botn.
Svampar og hrúðurkarlar eiga það sameiginlegt að geta ekki fært sig úr stað, heldur sitja fastir t.d. á steini alla ævina. Þeir eru sem sagt ekki í neinni skyndiheimsókn heldur hljóta að fá næringu á staðnum.
Á steinunum gátu vísindamenn greint dýr sem líklega eru tegundir hrúðurkarla (tv) og svampa (th)
Sjávarhiti undir íshellunni er -2 °C og borað var 260 km frá brún hellunnar en nær en svo getur engin ljóstillífun átt sér stað. Þau næringarefni og þörungar sem dýrin lifa á koma þó enn lengra að.
625 km er vegalengdin sem fæða dýranna berst fyrir straumum. Stundum líða jafnvel áratugir án þess að nokkur fæða berist.
Á grundvelli strauma var reiknað út að fæðan hljóti að koma frá svæði í 625 km fjarlægð. Vísindamennirnir álíta að dýrin geti lifað lengi án fæðu, jafnvel áratugum saman.
Rannsóknir á lífverum undir íshellunum við Suðurskautslandið geta veitt mönnum nýja þekkingu á því hvernig lífið við pólana hefur þraukað gegnum harðar ísaldir þegar stórir hlutar hafanna voru ísi lagðir.
