Það gerist nokkuð oft að ástin slokknar. Sambandið lifir ekki af og aðilar fara hvor sína leið. Framhjáhald eða óheiðarleiki er alvarlegt brot í samböndum og fordæmt í flestum samfélögum.

Það ríkir hins vegar óvissa um hvort framhjáhaldið leiði til vandamála í sambandinu eða hvort framhjáhaldið sé afleiðing þess að sambandið fór út af sporinu.

Gögn frá 12.000 pörum

Hópur þýskra vísindamanna vildi skoða þetta betur og greindu í því skyni gögn um líðan í samskiptum yfir 12.000 Þjóðverja og maka þeirra. Rannsakendur skiptu þátttakendum í tvo hópa. Annar hópurinn samanstóð af pörum þar sem framhjáhald hafði átt sér stað. Hinn hópurinn átti ekki við þetta vandamál að stríða og var viðmiðunarhópur.

Í framhjáhaldshópnum var þátttakendum skipt í ,,geranda framhjáhalds” og ,,þolanda framhjáhalds”. Samanburðarhópurinn samanstóð af þátttakendum sem voru í föstum samböndum en höfðu ekki upplifað framhjáhald í sambandinu. Vísindamenn greindu síðan smáatriði varðandi framhjáhald, ánægju með lífið, skuldbindingu í sambandinu og vellíðan hvers einstaklings fyrir sig sem og parsins.

Vandamálin hófust fyrir framhjáhaldið

Á heildina litið tóku vísindamennirnir eftir  kulnun í samböndunum löngu áður en framhjáhaldið átti sér stað. Þessi hæga kulnun átti sér stað bæði hjá gerandanum sem og þolandanum.

Gerendurnir upplifðu lækkandi sjálfsálit eftir að hafa haldið framhjá. Þá fundu þeir einnig fyrir minni ánægju með sambandið og kynlífið og rifrildi jukust að þeirra mati. Þolandinn fann hins vegar ekki fyrir þessum tilfinningum í sama mæli.