Samkvæmt rússneskri hefð er það Babúska sem kemur með jólagjafirnar. Sagan segir að hún hafi hafnað boði þriggja vitringa fyrir tvö þúsund árum um að ferðast til Betlehem og í refsingarskyni hafi hún verið dæmd til þess að ráfa um hvíldarlaus í leit sinni að Jesúbarninu. Jólin í rússnesku rétttrúnaðarkirkjunni eru haldin 7. janúar og þann dag færir hún rússneskum börnum gjafir.

Frosti afi var jólaveinninn

Jólin sköpuðu tiltekinn vanda í augum kommúnistanna þegar nýrri þjóðfélagsskipan var komið á í kjölfar byltingarinnar 1917. Allt það sem bara þótti minna á trú skyldi afnumið úr lífi Sovétmanna og fyrir vikið voru jólatré sett á bannlista og gerð var tilraun til að láta Babúsku lúta í lægra haldi fyrir Frosta afa (Ded Moroz).

Ded Moroz hafði verið hluti af rússnesku hefðinni frá því löngu fyrir byltingu en var nú gerður að aðalpersónunni í veraldlegu jólunum sem færð voru til gamlárskvölds.

Frosti afi þótti hæfa vel nýjum aðstæðum með því að hafa á sér afar takmarkað kristilegt yfirbragð en hann bæði reykti og drakk vodka, auk þess sem hann var yfirleitt með hina ungu fallegu Snegurichka í eftirdragi, þ.e. Snæstúlkuna.

Jólasveinninn sigrar Babúsku

Sovétmenn gleymdu hins vegar Babúsku ekki svo glatt. Jólatréð breyttist í nýárstré og Babúska lifði áfram í meðvitund þjóðarinnar. Þegar Sovétríkin voru opinberlega leyst upp 26. desember 1991 sneri Babúska aftur og sömu sögu er að segja af jólagjöfunum.

Ekki leið á löngu áður en hún fékk að finna fyrir verulegri samkeppni frá jólasveini Vesturlandanna sem hélt innreið sína í rússneskt þjóðfélag, ásamt öðrum bandarískum áhrifum.