Talið er að um 10% alls mannkyns þjáist af langvinnum verkjum. Ný rannsókn á hinum dularfullu lyfleysuáhrifum gefur nú vísbendingar um hvernig nýta megi þau í framtíðinni til að lina verki.
Rannsóknin var gerð við Melbourneháskóla í Ástralíu og fMRI skanni var notaður til að fá fram áður óséða nákvæmni í myndum. Þær leiddu í ljós nákvæma staðsetningu bæði lyfja- og lyfleysuáhrifa sem reyndust verða í heilastofninum.
Lyfleysuáhrif eru hið illskýranlega fyrirbrigði, þegar meðferð hefur áhrif eða aukaverkanir verða en sjúklingurinn hefur í rauninni ekki fengið lyf.
LESTU EINNIG
Rannsóknin fór þannig fram að heili þátttakenda var skannaður meðan þeir báru sérstakt kopararmband sem hitað hafði verið upp í miðlungserfið sársaukamörk.
Þátttakendum var síðan boðið að lina sársaukann með einu af alls þremur kremum. Ein gerðin jók á sársaukann, önnur linaði hann en sú þriðja hafði alls engin áhrif.
Í flestum tilvikum fundu þátttakendur fyrir þeim áhrifum sem þeim var sagt að kremið hefði. Í raun og veru var þetta þó allt sama kremið, nefnilega venjulegt vaselín.
Staðreyndir
- Heilastofninn tengir heila við litla heila og mænu og virkar sem miðstöð fyrir taugabrautir líkamans.
- Lyfleysuáhrifin hafa verið þekkt síðan árið 1572, þegar franski heimspekingurinn Michel de Montaigne tók eftir að sumum leið betur við það eitt að sjá lyf.
Það sem er sérstakt við þessa tilraun er að heilinn var samtímis skannaður í gríðarlega hárri upplausn.
Skannamyndirnar sýndu að lyfleysuáhrifin auka virkni heilasvæðisins „rostral ventometrical medulla“ sem miðlar sársaukaboðum en draga aftur á móti úr virkni í hinum svonefnda „gráa heilamassa“ sem hjálpar líkamanum að bæla niður sársauka. Lyfjaáhrif valda öfugri virkni.
Vísindamennirnir að baki rannsókninni vonast til að þessi nýja þekking geti í framtíðinni leitt af sér meðferðarúrræði við langvinnum verkjum, t.d. vegna taugaskaða.
