Árið 1896 fann austurríski vínframleiðandinn Albert Steiger upp fallbyssu sem átti að leysa upp yfirvofandi haglél. Þannig hugðist hann koma í veg fyrir að haglélin eyðulegðu uppskeruna. Fallbyssan var keilulaga trekt og 4,5 metrar á hæð. Hún var hlaðin með 2 kílóum af púðri. Þegar hleypt var af myndaðist ógnarlegur hávaði og reykhringur, meira en metri í þvermál, þaut til himins á 30 metra hraða á sekúndu. Allar saman mynduðu fallbyssurnar mikinn hljóm sem varði í 10 sekúndur. Þessi hávaði átti að samanlögðu að leysa upp haglið og breyta því í skaðlausa rigningu. Þegar tvö ár liðu án þess að hagl bærist til jarðar í dalnum þar sem Steiger hafði sett upp 36 fallbyssur, breiddist orðstír þeirra hratt út og eftirspurnin varð mikil í Austurríki og á Norður-Ítalíu og alls höfðu um 1.000 fallbyssur verið settar upp um aldamótin 1900.
En það dró hratt úr vinsældunum þegar haglél eyðilögðu hvað eftir annað uppskeru á vínekrum þar sem fallbyssurnar voru í notkun og skömmu síðar voru þær flestar seldar í brotajárn. Árið 1972 tók franskt fyrirtæki aftur að framleiða fallbyssur gegn hagli og aftur tóku þær að seljast. Engar sannanir eru hins vegar fyrir áhrifum þeirra. Ef uppfinningin virkar ættu þrumur frá eldingum líka að leysa upp hagl, enda þrumurnar mun háværari.
