Þegar bakteríur lenda í árás sýklalyfja nútímans grípa þær til áður óþekktra varna sem skapar þeim svigrúm til að koma sér upp ónæmi.
Þetta sýna tilraunir vísindamanna hjá Lyonháskóla í Frakklandi.
Vísindamennirnir athuguðu hvernig blanda ónæmra og venjulegra kólíbaktería brást við sýklalyfinu tetracylíni.
Bakteríur aðstoða hverja aðra
Eins og vænst var lifðu ónæmu bakteríurnar af þar eð þær hafa sérstakt prótín sem dælir lyfinu út í gegnum frumuvegginn.
Þetta prótín höfðu hinar bakteríurnar ekki en þær virkjuðu hins vegar annað prótín sem hefur mjög fjölþætta virkni.
Þar eð prótínið er ekki sérhæft gegn tetracyklíni hafði það takmörkuð áhrif en dugði þó til að losa hluta lyfsins út gegnum frumuvegginn.
LESTU EINNIG
Neyðardæla kaupir nauðsynlegan tíma
Venjuleg baktería getur staðist árás sýklalyfs nægilega lengi til að komast yfir ónæmisgen frá öðrum bakteríum.
Árás á bakteríur
Lyfjaþolin (rauð) og óbreytt baktería (græn) verða samtímis fyrir árás lyfs sem kemst inn í báðar til að drepa þær.
Vörnin virkjuð
Lyfjaþolna bakterían getur dælt lyfinu út. Hin ræsir minna virka neyðardælu.
Hjálpin berst
Ónæma bakterían gefur hinni gen sem kóða fyrir fullvirkri dælu og hin bakterían verður lyfjaþolin.
Árás á bakteríur
Lyfjaþolin (rauð) og óbreytt baktería (græn) verða samtímis fyrir árás lyfs sem kemst inn í báðar til að drepa þær.
Vörnin virkjuð
Lyfjaþolna bakterían getur dælt lyfinu út. Hin ræsir minna virka neyðardælu.
Hjálpin berst
Ónæma bakterían gefur hinni gen sem kóða fyrir fullvirkri dælu og hin bakterían verður lyfjaþolin.
Prótínið sem kallast AcrAB-TolC, gat þannig haldið bakteríunum lifandi nógu lengi til að þær næðu að taka til sín gen úr ónæmu bakteríunum.
Og það var einmitt það sem gerðist. Ónæmu bakteríurnar færðu genið sem kóðar fyrir rétta prótíninu, yfir til þeirra sem ekki höfðu það.
Sjáðu hvernig bakteríurnar hjálpa hver annari:
Lyfjaþolnar kólíbakteríur (rauðar) hjálpa öðrum bakteríum (grænum) að verjast sýklalyfjum.
Ef nú tekst að þróa aðferð til að vinna bug á prótíninu AcrAB-TolC verður unnt að koma í veg fyrir útbreiðslu ónæmis á þennan hátt.
